Tις προάλλες είχα μια ηλεκτρονικη αλληλογραφία με έναν παλιό συμμαθητή από το σχολείο.
Έχουμε να τα πούμε χρόνια.
Σας παραθέτω τη δική του απάντηση για τα νέα του.
Θα καταλάβετε πολύ καλά για ποιο λόγο τοποθέτησα το κείμενο στην ενότητα αυτή.
Για ευνόητους λόγους,απέφυγα να γράψω καποιες λεπτομέρειες για τη πόλη που μένει.
Η απάντησή του λοιπόν:
Έλα,χαίρομαι που είσαι καλά.Εγώ είμαι στην *****,σε μια μικρή πόλη δίπλα στην ***** όπου είχα γεννηθεί.Βασικά δεν είχα σκοπό να επιστρέψω,αλλά γύρισα αναγκαστικά λόγω υγείας.Εδώ και 8-9 χρόνια δεν είμαι καλά.Μου είχανε βρει μισό μέτρο (50 εκ.) όγκο γύρω από την σπονδυλική στήλη.Την είχε τυλίξει κανονικά και έκανε ζημιά στα κόκαλα και στα νεύρα.Έτσι άρχισα να έχω σπασμούς και με τον καιρό απέκτησα πρόβλημα στην κίνηση.Το καλοκαίρι του 2006 έκανα μια μεγάλη εγχείριση (12 ώρες) για να μου αφαιρέσουν τον όγκο.Δυστυχώς από την εγχείριση αυτή και μετά έχω μείνει εντελώς παράλυτος από τη μέση και κάτω.Είμαι συνέχεια ξαπλωμένος στο κρεβάτι,αφού ούτε να καθίσω μπορώ καλά.Έκανα διάφορες θεραπείες αλλά απέτυχαν όλες.Το κορυφαίο είναι πως ο όγκος μεγαλώνει ξανά.Τεσπα.Ιατρικά δεν περιμένω σχεδόν τίποτα πια.Παρόλα αυτά παραμένω αισιόδοξος πως κάποια στιγμή θα σηκωθώ ξανά.Έχω εμπιστοσύνη στο Θεό.Δεν θα με αφήσει έτσι.Αυτά τα χρόνια που είμαι άρρωστος έχω ζήσει καταστάσεις που με άλλαξαν αρκετά και έχω δει πράγματα που κάποτε ούτε φανταζόμουν.Γι αυτό προσπαθώ να είμαι ήρεμος και να μην στεναχωριέμαι.Θα έρθει η ώρα μου,πού θα πάει..Eιλικρινά δεν πιστεύω στις συμπτώσεις.Ούτε στην τύχη πιστεύω.Πιστεύω όμως στο Θεό.Μπορεί να θυμάσαι ότι πριν αρκετά χρόνια δεν ήμουν ιδιαίτερα πιστός.Αλλά αυτό άλλαξε.Ή μάλλον...ο Θεός μου έδωσε άλλη μια ευκαιρία να μετανιώσω και να πιστέψω.Και Τον ευχαριστώ αληθινά γι'αυτό.Ένας εργοθεραπευτής σε κάποιο νοσοκομείο,μου είχε πει κάποτε "Δεν ξέρω αν πιστεύεις στο Θεό.Εγώ δεν πιστεύω απλά...ΓΝΩΡΙΖΩ ότι υπάρχει.Τον αισθάνομαι κάθε στιγμή της ζωής μου.Νιώθω την ύπαρξή του.Με στηρίζει συνέχεια." Η αλήθεια είναι πως δεν είπα τίποτε τότε,αλλά από μέσα μου σκέφτηκα "τον χάσαμε κι αυτόν...αχ τον καημένο τον άνθρωπο." Αλλά ο καημένος ήμουν εγώ.Γιατί τώρα καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοούσε.Και μακάρι να έρθει η ώρα που όποιος δεν το νιώθει,να το αισθανθεί αληθινά μέσα του.Βέβαια μου έρχεται να θυμώσω με τον εαυτό μου,που σε κάποιες πολύ δύσκολες μέρες,επιτρέπω καμιά φορά την απελπισία μου να νικάει την πίστη μου.Από την άλλη βέβαια,μού έρχεται και να γελάσω,γιατί γνωρίζω πως ο Θεός με καταλαβαίνει και γελάει με αγάπη για τα "παραστρατήματά" μου.Γιατί ο Θεός είναι αγάπη.Μια μέρα ένας σοφός γέρος ήρθε και με είδε εδώ στο σπίτι μου.Είμαι σίγουρος πως ήταν ο τρόπος του Θεού να μου πει "Ηρέμησε,εγώ εδώ είμαι.Ποτέ δεν είσαι μόνος σου.Κουράγιο όλα θα περάσουν." Ο Θεός υπάρχει,μάς αγαπάει και μας φροντίζει.Το μόνο που απομένει είναι να βλέπουμε τα σημάδια που μας στέλνει και να μην τα αγνοούμε.Και όπως μου είπε ο ίδιος ο γέρος "Όταν κοιτάμε στον ουρανό δεν λέμε καμιά φορά,θα βρέξει ή θα συννεφιάσει ή θα έχει λιακάδα;Δηλαδή τα σημάδια του ουρανού τα βλέπουμε.Τα σημάδια του Θεού δεν τα βλέπουμε ;" Και φυσικά είχε δίκιο.Μου είχε πει λοιπόν αυτός ο γέροντας μια ιστορία που μου είχε κάνει εντύπωση.Θα στην γράψω όπως τη θυμάμαι. "Ένας ηλικιωμένος άνθρωπος ήταν βαριά άρρωστος.Μια νύχτα είδε ένα όνειρο.Είδε τον εαυτό του να βρίσκεται σε μια παραλία και να περπατάει.Δίπλα του περπατούσε ο Χριστός.Κάποια στιγμή άρχισε να βλέπει άσχημες σκηνές,αρρώστιες,ατυχίες,πόνους..Παρατήρησε τότε ότι στην αμμουδιά υπήρχαν μόνο τα δικά του αποτυπώματα.Είπε τότε=>Θεε μου γιατί με εγκαταλείπεις;Εγώ άφησα όλα μου τα προβλήματα πάνω σου,κι εσύ με αφήνεις μόνο μου να παλέψω όλα αυτά τα προβλήματα;Δεν αντέχω λυγίζω..> Τότε του απάντησε ο Θεός:Κοίτα καλύτερα παιδί μου.Όταν κάποιος με εμπιστεύεται,εγώ δεν τον εγκαταλείπω ποτέ.Είμαι πάντοτε δίπλα σου.Από τη στιγμή που γεννήθηκες μικρό παιδί,μέχρι τώρα που μεγάλωσες..Σε όλη σου τη ζωή ήμουν πάντοτε δίπλα σου.Έτσι και τώρα δες...σε κρατάω στα χέρια μου και σε κουβαλάω.Τα αποτυπώματα στην άμμο είναι από τα δικά μου πόδια.Μην χάσεις την πίστη σου και θα δικαιωθείς.> και ο γέρος ξύπνησε γεμάτος εμπιστοσύνη,πίστη και αγάπη."
Τώρα γιατί τα γραφω όλα αυτα;Δεν ξέρω..η αλήθεια είναι πως ντρέπομαι κάπως.Δεν θα ήθελα να ακούσω τίποτα για περαστικά κλπ. Βλέπεις είμαι λίγο στραβός και περίεργος άνθρωπος.Αν σε νοιάζει όμως,πρόσθεσέ με στην προσευχή σου.
Να είσαι πάντα καλά,και ότι κι αν περνάς να κοιτάς πάντα μπροστά.Όλα θα περάσουν κάποτε.Ο Θεός έχει τη δική του λογική και αν πολλές φορές δεν την καταλαβαίνουμε,σημασία έχει πως ποτέ δεν κάνει κάτι,χωρίς να γνωρίζει πως στο τέλος θα βγει κάτι καλό.Του έχω εμπιστοσύνη.
Φόρουμ
....και νομίζω πως αυτό είναι και το λογικότερο,,,οι απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα (και οταν αυτα τα ερωτήματα έχουν να κάνουν με την Εννοια του Θεού και της Πίστης) δεν καλύπτονται εύκολα!!!
