ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ
Πώς η ψυχολογία και τα συναισθήματά μας,
επηρεάζουν στην εμφάνιση σωματικών ασθενειών
Πώς η ψυχολογία και τα συναισθήματά μας,
επηρεάζουν στην εμφάνιση σωματικών ασθενειών
Η Υγεία σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας είναι "η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας, και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας". Βασική αρχή της ολιστικής υγείας είναι ότι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε την υγεία του σώματός μας από τη συναισθηματική, τη νοητική και τη πνευματική κατάσταση της ύπαρξής μας. Έτσι λοιπόν, όταν έχουμε μια σωματική διαταραχή, παίρνουμε ένα μήνυμα από το σώμα μας, ότι πρέπει να κοιτάξουμε πιο βαθιά, τις σκέψεις και τη συμπεριφορά μας, για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να επαναφέρουμε τη φυσική αρμονία και ισορροπία. Όταν είμαστε άρρωστοι, έχουμε μπλοκάρει τη ροή ζωτικής ενέργειας σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξής μας. Η ασθένεια είναι ένα μήνυμα ότι κάτι κάνω λάθος. Πρέπει επειγόντως να αλλάξω τις σκέψεις μου και συνειδητά να επιλέξω να είμαι υπέρ της ζωής, ότι και αν αυτό σημαίνει. Αν υποφέρουμε σωματικά, αυτό είναι ένα μήνυμα ότι υπάρχει κάτι στη συνειδητότητά μας που πρέπει να το αναγνωρίσουμε και να το αλλάξουμε. Δηλαδή, οι ασθένειες είναι αντανακλάσεις των εσωτερικών μας σκέψεων και συναισθημάτων. Το σώμα μας με λίγα λόγια, μάς μιλά. Είναι ο καθρέφτης των σκέψεων, των συναισθημάτων και των πεποιθήσεών μας. Μας στέλνει συνεχώς μηνύματα αρκεί να βρούμε τον χρόνο και τον τρόπο να τα ακούσουμε. Εξάλλου ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, δεν εντοπίζει τη νόσο στα όργανα. Θεωρεί πως ο άρρωστος αποτελεί ενιαία ψυχοσωματική οντότητα και ότι η αρρώστια διέπεται από φυσικούς νόμους.
Πότε όμως μπορεί να ασθενήσει ένας άνθρωπος; Οι περισσότερες αιτίες ασθενειών είναι οι εσωτερικές συγκρούσεις και γενικά αρνητικά συναισθήματα όπως άγχος, φόβος, θυμός, οργή, γκρίνια, ενοχή, θλίψη, εγωισμός, ζήλια. Επίσης μπορεί κάποιος να εκτεθεί σε κάποια μεταδοτική ασθένεια ( γιατί πιστεύει ότι αυτό είναι αναπόφευκτο ή πάρα πολύ πιθανό ) ή να προσβληθεί από την ίδια ασθένεια που έπασχε ένας γονιός ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειάς του ( γιατί έχει υποσυνείδητα προγραμματίσει τον εαυτό του ότι θα ακολουθήσει την ίδια πορεία, το ίδιο πεπρωμένο ). Επιπλέον, κάποιος ασθενεί διότι είτε υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει, είτε δεν επιτρέπει στον εαυτό του να χαλαρώσει και να ξεκουραστεί, οπότε βρίσκει το σώμα τη λύση της αρρώστιας. Συχνά τα μηνύματα της ασθένειας, σημαίνουν ότι χρειάζεται να ησυχάσουμε λίγο το νου μας και να έρθουμε σε επαφή με τον εσωτερικό μας εαυτό. Ακόμη, μια ασθένεια μπορεί να λειτουργήσει ως τρόπος να ζητήσουμε αγάπη, φροντίδα, προσοχή ή να απαλλαγούμε από ευθύνες. Ότι δηλαδή μέχρι τώρα δεν τολμούσε ο ασθενής να εκφράσει ως δική του γνώμη, έρχεται στην επιφάνεια και ζητά την ικανοποίησή του.
Αν πιστεύουμε ότι οι ασθένειες και οι οργανικές δυσλειτουργίες έχουν σχέση μόνο με το φυσικό μας σώμα, αποκόπτουμε τον εαυτό μας από τη συναισθηματική και νοητική μας πλευρά, κι έτσι αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε τη πλειονότητα των χαρακτηριστικών εκείνων που συγκροτούν αυτό που είμαστε. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε μια ενστικτώδη μας αντίδραση όπως το σφίξιμο στο στομάχι όταν νιώθουμε έντονο στρες ή συμβαίνει κάτι τρομερό. Η συγκεκριμένη αυτόματη αντίδραση δεν προέρχεται από το φυσικό μας σώμα, αλλά μεταφέρεται σε αυτό μέσω των συναισθημάτων και των σκέψεών μας. Εάν δεν αναγνωρίσουμε τα εσωτερικά μας τραύματα και δεν τα ελευθερώσουμε, η οποιαδήποτε θεραπεία θα είναι προσωρινή και θα υπάρχει το ενδεχόμενο υποτροπιασμού την επόμενη φορά που ο ασθενής θα βρεθεί σε έντονα φορτισμένη περίοδο της ζωής του. Πώς γίνεται όμως η αναγνώριση αυτή; Μπορούμε να ρωτήσουμε τον εαυτό μας "Τι συμβαίνει στη ζωή μου την περίοδο που εμφανίζεται το σύμπτωμα ή η ασθένεια; Είναι ένα μεταμφιεσμένο συναίσθημα; Μου προσφέρει άλλοθι για να ξεκουραστώ, να αναβάλλω ή να αποφύγω κάτι; Υπάρχει κάποιος που θέλω να “τιμωρήσω” ή να προσελκύσω με την διαταραχή της υγείας μου; Ποιο ζωτικό μου όργανο έχει ασθενήσει και τι αντιπροσωπεύει αυτό; τι με εμποδίζει αυτή η ασθένεια να κάνω ή να έχω;"
Βέβαια ο Ιπποκράτης τόνιζε πως η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Οπότε εκτός από τα συναισθήματά μας, μπορούμε να ασχοληθούμε με μεθόδους που βοηθούν στην διατήρηση της σωματικής & πνευματικής ευεξίας: Διατροφή (καταναλώνουμε τροφές που ευνοούν το σώμα μας: φρούτα, λαχανικά, βότανα, ξηρούς καρπούς)- Σωματικές Ασκήσεις (γιόγκα, χορός, κολύμπι, πολεμικές τέχνες, ποδήλατο, περπάτημα)-Εναλλακτικές θεραπείες (βελονισμός, μασάζ, ρεφλεξολογία)- Πνεύμα: Προσευχή & Διαλογισμός. Έχει αποδειχθεί ότι άτομα που διαλογίζονται για πέντε λεπτά κάθε πρωί, ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό τους σύστημα.
Ο ολιστικός γιατρός Dr. Bradley Nelson εξηγεί ξεκάθαρα ότι όλες οι ασθένειες προέρχονται από παγιδευμένα συναισθήματα. Ονομάζει τη μέθοδο απαλλαγής των αρνητικών συναισθημάτων «Future Medicine» δηλαδή ιατρική του μέλλοντος. Εξετάζοντας την αρχαία Κινεζική ιατρική, εφάρμοσε την τεχνική του «The Emotion Code», όπου διαπίστωσε ότι η κύρια αιτία στις παρακάτω ασθένειες ήταν τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα και θεράπευσε τις περισσότερες όπως: αλλεργίες, άσθμα, ισχίο, πόνο στη μέση, στα γόνατα, στις αρθρώσεις, στον αυχένα, στην κοιλιακή χώρα, στους ώμους, στο στήθος, στα μάτια, προβλήματα στον καρπικό σωλήνα, ινομυώματα, χρόνια κόπωση, καρκίνο, σκλήρυνση κατά πλάκας, Λύκο, καούρες, διαβήτη, νόσο του Chron, δυσκοιλιότητα, σπαστική κολίτιδα, κατάθλιψη, υποθυρεοειδισμό, ίλιγγο, ημικρανίες, αϋπνίες, κρίσεις πανικού, φοβίες, δυσλεξία, μαθησιακές δυσκολίες, Parkinson, προβλήματα ακμής σε μεγαλύτερες ηλικίες, υπογλυκαιμία, αδυναμία. Κάθε σκέψη μεταφράζεται σε ηλεκτροχημικές μεταβολές που συντελούνται στο σώμα.
Τα αρνητικά συναισθήματα λοιπόν, είναι ενέργεια που παγιδεύεται στο σώμα μας, όταν έχουμε βιώσει έντονο θυμό, θλίψη, ενοχές, ζήλια. Άραγε τι απέγιναν τα δάκρυα που δεν κύλησαν, οι κραυγές που δεν ακούστηκαν, οι βρισιές που δεν ξεστομίστηκαν, τα παράπονα που δεν ειπώθηκαν; Τίποτε δεν χάνεται στη ζωή, γιατί τα πάντα είναι ενέργεια, και η ενέργεια ποτέ δεν χάνεται, μόνο μπορεί να μεταλλαχθεί. Όταν οι αποθήκες του ψυχισμού μας γεμίσουν ασφυκτικά με καταπιεσμένα συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες, τότε σπάνε οι αλυσίδες και όλα αυτά ξεχειλίζουν, με αποτέλεσμα να εκφράζονται στο σώμα μας. Έτσι, μια ασθένεια εμφανίζεται όταν αγγίζουμε τα όρια των φυσικών μας δυνατοτήτων. Αυτό διαφέρει από άτομο σε άτομο και καθορίζεται από τα αποθέματα ενέργειάς του. Το κακό με τους ενήλικες είναι ότι κρατάμε το φόβο, το θυμό μέσα μας, και έτσι σταματάμε τη ροή της ενέργειας μέσα μας. Τα συναισθήματα είναι ενέργεια που φουντώνει, εξαπλώνεται και πρέπει να την αφήνουμε να ρέει και να φεύγει. Είναι ένα κύμα ενέργειας το οποίο αν το μπλοκάρουμε και το κρατήσουμε μέσα μας, κάνει τεράστια ζημιά. Όταν διακατεχόμαστε από δυσάρεστα συναισθήματα, σημαίνει ότι σίγουρα έχουμε κόψει την επικοινωνία, την πρόσβαση με την Πηγή μας, πάμε ενάντια στο σκοπό της ψυχής μας, βιώνουμε εσωτερική σύγκρουση και αργά ή γρήγορα, η αρρώστια θα έλθει ως παράγοντας αναθεώρησης της πορείας μας. Πρακτικά, όταν μέσα μας φωλιάζει ο φόβος και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που πηγάζουν από αυτόν, τότε η ενέργεια που κυκλοφορεί σε μεσημβρινούς ( ποταμούς ενέργειας ) μέσα μας, μπλοκάρεται με αποτέλεσμα το κάθε όργανο που τροφοδοτείται ενέργεια από τον μεσημβρινό που έχει το μπλοκάρισμα, να χάνει την ενέργεια του και να ασθενεί ( α-σθένεια: έλλειψη σθένους, έλλειψη ενέργειας).
Τα αρνητικά συναισθήματα προκαλούν την έκκριση χημικών ουσιών όπως της αδρεναλίνης, της κορτιζόλης, της υπερβολικής χοληστερίνης και ινσουλίνης, οι οποίες δηλητηριάζουν όλα τα όργανα του σώματος μας και τα αιμοφόρα αγγεία μας. Τα αρνητικά συναισθήματα απενεργοποιούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και κατ’ αυτό τον τρόπο όλοι οι υιοί και τα μικρόβια που κυκλοφορούν μέσα μας επιτίθενται στον οργανισμό και τον καταβάλουν. Το κυριότερο αρνητικό συναίσθημα είναι ο φόβος. Για το σώμα μας, ο φόβος είτε είναι πραγματικός είτε είναι φανταστικός, έχει τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα, την έκκριση της κορτιζόλης. Η κορτιζόλη καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, και κυρίως τα λεμφοκύτταρα, ενώ περιορίζει την εκδήλωση της φλεγμονώδους απάντησης. Έτσι, αυξάνεται η επιρρέπεια του οργανισμού απέναντι στις λοιμώξεις.
Ελευθερώνοντας το σώμα μας από τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα, του δίνουμε την ευκαιρία να αυτοθεραπευτεί, διότι αυτά όχι μόνο απενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και το παραπλανούν έτσι ώστε να θεωρήσει εχθρούς διάφορα σημεία ή όργανα του σώματος, να επιτεθεί και να μας δημιουργήσει όλες τις φλεγμονές και τα αυτοάνοσα νοσήματα. Η συγχώρεση του εαυτού μας έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει το ενεργειακό μας πεδίο, επαναφέροντας την αρμονία στα κύτταρα του οργανισμού καθώς αυτά κινούνται σε όλο μας τα σώμα. Η πίστη μας, καθώς και τα θετικά συναισθήματα της αγάπης, της ευσπλαχνίας, της γαλήνης, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αυτοθεραπεία μας. Στο Hearth math Institute στην Αμερική ανακάλυψαν ότι με τη βαθιά πίστη, το ανοσοποιητικό μας σύστημα παράγει την Ανοσοσφαιρίνη Α (Immunoglobulin A ) που καταπολεμά όλους τους ιούς. Τα θετικά συναισθήματα (αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, γενναιοδωρίας), ανεβάζουν τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α. Σε αντίθεση με τα αρνητικά συναισθήματα όπως αυτά του φόβου, του θυμού, του μίσους, που όταν έρχονται στο νου μας, ακόμη και για πέντε λεπτά, είναι ικανά να ελαττώσουν σημαντικά τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α και κατά συνέπεια να μειώσουν σημαντικά, αν όχι να απενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Όλες οι θεραπείες ολοκληρώνονται με τρεις απαραίτητες συνειδητές ενέργειες: Αγάπη, Συγνώμη, Συγχώρεση. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, καμιά πάθηση, καμιά ανισορροπία μας δεν οφείλεται στην τύχη.
Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων, όπως λέει ο γιατρός Κλωντ Σαμπά, νόμοι που είναι αμετάβλητοι όσο και οι νόμοι της φυσικής ή της χημείας. Έτσι θα μπορείτε όχι μόνο να καταλάβετε από πού προέρχονται όλες οι ασθένειες, αλλά κυρίως να τις προλαμβάνετε και να τις θεραπεύετε. Πώς; Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κατέχει: να εκφράζει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, να τολμά να αντιπαρατίθεται στους άλλους (με σεβασμό βέβαια), να αναγνωρίζει και να δέχεται την πραγματικότητα όπως αυτή είναι, να τελειώνει τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχει με τους άλλους, και να συγχωρεί. Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Έτσι, μη λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει. Το να τολμάμε τη σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους. Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα. To παν είναι πώς μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, πάντα που γεννάει τον πόνο ή τη χαρά μας.
Aς μην ξεχνάμε λοιπόν ότι: 1) κάθε ασθένεια είναι πάντα μια κραυγή για αγάπη 2) η ασθένεια αντανακλά τις πλευρές εκείνες του εαυτού που χρειάζεται να θεραπευτούν 3) η ουσιαστική θεραπεία έρχεται πάντα από μέσα 4) με την έλλειψη κατανόησης των πραγματικών αιτιών, υποχωρούµε στην θεώρηση ότι αυτό που µας κυβερνά είναι το τυχαίο. Όμως η εμφανιζόμενη ασθένεια, όχι µόνο δεν είναι κάποιος τυχαίος, µμυστηριώδης τιµωρός, αλλά η κορυφή του παγόβουνου που ειδοποιεί έγκαιρα για το τι ακριβώς συμβαίνει βαθιά µέσα µας. Είναι η ανακούφιση της ψυχής που βρίσκει τρόπο να επικοινωνήσει μαζί μας και να τραβήξει την προσοχή μας, εκφράζοντας τις ανάγκες της. Όποιο κι αν είναι το σύμπτωμα που εμφανίζεται στο σώμα είναι σίγουρα ένα μήνυμα από την ψυχή μας. Αν το ακούσουμε και ανταποκριθούμε ανάλογα τότε η ένταση του συμπτώματος θα μειωθεί ή θα υποχωρήσει εντελώς. Αν αρπάξουμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με την ψυχή μας, τότε πραγματικά ελευθερωνόμαστε από τη στασιμότητα της κατάστασης και προχωράμε σε μια πιο αρμονική και υγιή ζωή. Η συνειδητοποίηση αυτή και η εσωτερική έρευνα, µας μετατρέπει σε πρωταγωνιστές της ζωής µας για να ξαναβρούµε την ισορροπία της.
Πότε όμως μπορεί να ασθενήσει ένας άνθρωπος; Οι περισσότερες αιτίες ασθενειών είναι οι εσωτερικές συγκρούσεις και γενικά αρνητικά συναισθήματα όπως άγχος, φόβος, θυμός, οργή, γκρίνια, ενοχή, θλίψη, εγωισμός, ζήλια. Επίσης μπορεί κάποιος να εκτεθεί σε κάποια μεταδοτική ασθένεια ( γιατί πιστεύει ότι αυτό είναι αναπόφευκτο ή πάρα πολύ πιθανό ) ή να προσβληθεί από την ίδια ασθένεια που έπασχε ένας γονιός ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειάς του ( γιατί έχει υποσυνείδητα προγραμματίσει τον εαυτό του ότι θα ακολουθήσει την ίδια πορεία, το ίδιο πεπρωμένο ). Επιπλέον, κάποιος ασθενεί διότι είτε υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει, είτε δεν επιτρέπει στον εαυτό του να χαλαρώσει και να ξεκουραστεί, οπότε βρίσκει το σώμα τη λύση της αρρώστιας. Συχνά τα μηνύματα της ασθένειας, σημαίνουν ότι χρειάζεται να ησυχάσουμε λίγο το νου μας και να έρθουμε σε επαφή με τον εσωτερικό μας εαυτό. Ακόμη, μια ασθένεια μπορεί να λειτουργήσει ως τρόπος να ζητήσουμε αγάπη, φροντίδα, προσοχή ή να απαλλαγούμε από ευθύνες. Ότι δηλαδή μέχρι τώρα δεν τολμούσε ο ασθενής να εκφράσει ως δική του γνώμη, έρχεται στην επιφάνεια και ζητά την ικανοποίησή του.
Αν πιστεύουμε ότι οι ασθένειες και οι οργανικές δυσλειτουργίες έχουν σχέση μόνο με το φυσικό μας σώμα, αποκόπτουμε τον εαυτό μας από τη συναισθηματική και νοητική μας πλευρά, κι έτσι αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε τη πλειονότητα των χαρακτηριστικών εκείνων που συγκροτούν αυτό που είμαστε. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε μια ενστικτώδη μας αντίδραση όπως το σφίξιμο στο στομάχι όταν νιώθουμε έντονο στρες ή συμβαίνει κάτι τρομερό. Η συγκεκριμένη αυτόματη αντίδραση δεν προέρχεται από το φυσικό μας σώμα, αλλά μεταφέρεται σε αυτό μέσω των συναισθημάτων και των σκέψεών μας. Εάν δεν αναγνωρίσουμε τα εσωτερικά μας τραύματα και δεν τα ελευθερώσουμε, η οποιαδήποτε θεραπεία θα είναι προσωρινή και θα υπάρχει το ενδεχόμενο υποτροπιασμού την επόμενη φορά που ο ασθενής θα βρεθεί σε έντονα φορτισμένη περίοδο της ζωής του. Πώς γίνεται όμως η αναγνώριση αυτή; Μπορούμε να ρωτήσουμε τον εαυτό μας "Τι συμβαίνει στη ζωή μου την περίοδο που εμφανίζεται το σύμπτωμα ή η ασθένεια; Είναι ένα μεταμφιεσμένο συναίσθημα; Μου προσφέρει άλλοθι για να ξεκουραστώ, να αναβάλλω ή να αποφύγω κάτι; Υπάρχει κάποιος που θέλω να “τιμωρήσω” ή να προσελκύσω με την διαταραχή της υγείας μου; Ποιο ζωτικό μου όργανο έχει ασθενήσει και τι αντιπροσωπεύει αυτό; τι με εμποδίζει αυτή η ασθένεια να κάνω ή να έχω;"
Βέβαια ο Ιπποκράτης τόνιζε πως η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Οπότε εκτός από τα συναισθήματά μας, μπορούμε να ασχοληθούμε με μεθόδους που βοηθούν στην διατήρηση της σωματικής & πνευματικής ευεξίας: Διατροφή (καταναλώνουμε τροφές που ευνοούν το σώμα μας: φρούτα, λαχανικά, βότανα, ξηρούς καρπούς)- Σωματικές Ασκήσεις (γιόγκα, χορός, κολύμπι, πολεμικές τέχνες, ποδήλατο, περπάτημα)-Εναλλακτικές θεραπείες (βελονισμός, μασάζ, ρεφλεξολογία)- Πνεύμα: Προσευχή & Διαλογισμός. Έχει αποδειχθεί ότι άτομα που διαλογίζονται για πέντε λεπτά κάθε πρωί, ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό τους σύστημα.
Ο ολιστικός γιατρός Dr. Bradley Nelson εξηγεί ξεκάθαρα ότι όλες οι ασθένειες προέρχονται από παγιδευμένα συναισθήματα. Ονομάζει τη μέθοδο απαλλαγής των αρνητικών συναισθημάτων «Future Medicine» δηλαδή ιατρική του μέλλοντος. Εξετάζοντας την αρχαία Κινεζική ιατρική, εφάρμοσε την τεχνική του «The Emotion Code», όπου διαπίστωσε ότι η κύρια αιτία στις παρακάτω ασθένειες ήταν τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα και θεράπευσε τις περισσότερες όπως: αλλεργίες, άσθμα, ισχίο, πόνο στη μέση, στα γόνατα, στις αρθρώσεις, στον αυχένα, στην κοιλιακή χώρα, στους ώμους, στο στήθος, στα μάτια, προβλήματα στον καρπικό σωλήνα, ινομυώματα, χρόνια κόπωση, καρκίνο, σκλήρυνση κατά πλάκας, Λύκο, καούρες, διαβήτη, νόσο του Chron, δυσκοιλιότητα, σπαστική κολίτιδα, κατάθλιψη, υποθυρεοειδισμό, ίλιγγο, ημικρανίες, αϋπνίες, κρίσεις πανικού, φοβίες, δυσλεξία, μαθησιακές δυσκολίες, Parkinson, προβλήματα ακμής σε μεγαλύτερες ηλικίες, υπογλυκαιμία, αδυναμία. Κάθε σκέψη μεταφράζεται σε ηλεκτροχημικές μεταβολές που συντελούνται στο σώμα.
Τα αρνητικά συναισθήματα λοιπόν, είναι ενέργεια που παγιδεύεται στο σώμα μας, όταν έχουμε βιώσει έντονο θυμό, θλίψη, ενοχές, ζήλια. Άραγε τι απέγιναν τα δάκρυα που δεν κύλησαν, οι κραυγές που δεν ακούστηκαν, οι βρισιές που δεν ξεστομίστηκαν, τα παράπονα που δεν ειπώθηκαν; Τίποτε δεν χάνεται στη ζωή, γιατί τα πάντα είναι ενέργεια, και η ενέργεια ποτέ δεν χάνεται, μόνο μπορεί να μεταλλαχθεί. Όταν οι αποθήκες του ψυχισμού μας γεμίσουν ασφυκτικά με καταπιεσμένα συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες, τότε σπάνε οι αλυσίδες και όλα αυτά ξεχειλίζουν, με αποτέλεσμα να εκφράζονται στο σώμα μας. Έτσι, μια ασθένεια εμφανίζεται όταν αγγίζουμε τα όρια των φυσικών μας δυνατοτήτων. Αυτό διαφέρει από άτομο σε άτομο και καθορίζεται από τα αποθέματα ενέργειάς του. Το κακό με τους ενήλικες είναι ότι κρατάμε το φόβο, το θυμό μέσα μας, και έτσι σταματάμε τη ροή της ενέργειας μέσα μας. Τα συναισθήματα είναι ενέργεια που φουντώνει, εξαπλώνεται και πρέπει να την αφήνουμε να ρέει και να φεύγει. Είναι ένα κύμα ενέργειας το οποίο αν το μπλοκάρουμε και το κρατήσουμε μέσα μας, κάνει τεράστια ζημιά. Όταν διακατεχόμαστε από δυσάρεστα συναισθήματα, σημαίνει ότι σίγουρα έχουμε κόψει την επικοινωνία, την πρόσβαση με την Πηγή μας, πάμε ενάντια στο σκοπό της ψυχής μας, βιώνουμε εσωτερική σύγκρουση και αργά ή γρήγορα, η αρρώστια θα έλθει ως παράγοντας αναθεώρησης της πορείας μας. Πρακτικά, όταν μέσα μας φωλιάζει ο φόβος και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που πηγάζουν από αυτόν, τότε η ενέργεια που κυκλοφορεί σε μεσημβρινούς ( ποταμούς ενέργειας ) μέσα μας, μπλοκάρεται με αποτέλεσμα το κάθε όργανο που τροφοδοτείται ενέργεια από τον μεσημβρινό που έχει το μπλοκάρισμα, να χάνει την ενέργεια του και να ασθενεί ( α-σθένεια: έλλειψη σθένους, έλλειψη ενέργειας).
Τα αρνητικά συναισθήματα προκαλούν την έκκριση χημικών ουσιών όπως της αδρεναλίνης, της κορτιζόλης, της υπερβολικής χοληστερίνης και ινσουλίνης, οι οποίες δηλητηριάζουν όλα τα όργανα του σώματος μας και τα αιμοφόρα αγγεία μας. Τα αρνητικά συναισθήματα απενεργοποιούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και κατ’ αυτό τον τρόπο όλοι οι υιοί και τα μικρόβια που κυκλοφορούν μέσα μας επιτίθενται στον οργανισμό και τον καταβάλουν. Το κυριότερο αρνητικό συναίσθημα είναι ο φόβος. Για το σώμα μας, ο φόβος είτε είναι πραγματικός είτε είναι φανταστικός, έχει τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα, την έκκριση της κορτιζόλης. Η κορτιζόλη καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, και κυρίως τα λεμφοκύτταρα, ενώ περιορίζει την εκδήλωση της φλεγμονώδους απάντησης. Έτσι, αυξάνεται η επιρρέπεια του οργανισμού απέναντι στις λοιμώξεις.
Ελευθερώνοντας το σώμα μας από τα παγιδευμένα αρνητικά συναισθήματα, του δίνουμε την ευκαιρία να αυτοθεραπευτεί, διότι αυτά όχι μόνο απενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και το παραπλανούν έτσι ώστε να θεωρήσει εχθρούς διάφορα σημεία ή όργανα του σώματος, να επιτεθεί και να μας δημιουργήσει όλες τις φλεγμονές και τα αυτοάνοσα νοσήματα. Η συγχώρεση του εαυτού μας έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει το ενεργειακό μας πεδίο, επαναφέροντας την αρμονία στα κύτταρα του οργανισμού καθώς αυτά κινούνται σε όλο μας τα σώμα. Η πίστη μας, καθώς και τα θετικά συναισθήματα της αγάπης, της ευσπλαχνίας, της γαλήνης, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αυτοθεραπεία μας. Στο Hearth math Institute στην Αμερική ανακάλυψαν ότι με τη βαθιά πίστη, το ανοσοποιητικό μας σύστημα παράγει την Ανοσοσφαιρίνη Α (Immunoglobulin A ) που καταπολεμά όλους τους ιούς. Τα θετικά συναισθήματα (αγάπης, ευσπλαχνίας, γαλήνης, γενναιοδωρίας), ανεβάζουν τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α. Σε αντίθεση με τα αρνητικά συναισθήματα όπως αυτά του φόβου, του θυμού, του μίσους, που όταν έρχονται στο νου μας, ακόμη και για πέντε λεπτά, είναι ικανά να ελαττώσουν σημαντικά τα επίπεδα της Ανοσοσφαιρίνης Α και κατά συνέπεια να μειώσουν σημαντικά, αν όχι να απενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Όλες οι θεραπείες ολοκληρώνονται με τρεις απαραίτητες συνειδητές ενέργειες: Αγάπη, Συγνώμη, Συγχώρεση. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, καμιά πάθηση, καμιά ανισορροπία μας δεν οφείλεται στην τύχη.
Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων, όπως λέει ο γιατρός Κλωντ Σαμπά, νόμοι που είναι αμετάβλητοι όσο και οι νόμοι της φυσικής ή της χημείας. Έτσι θα μπορείτε όχι μόνο να καταλάβετε από πού προέρχονται όλες οι ασθένειες, αλλά κυρίως να τις προλαμβάνετε και να τις θεραπεύετε. Πώς; Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κατέχει: να εκφράζει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, να τολμά να αντιπαρατίθεται στους άλλους (με σεβασμό βέβαια), να αναγνωρίζει και να δέχεται την πραγματικότητα όπως αυτή είναι, να τελειώνει τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχει με τους άλλους, και να συγχωρεί. Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Έτσι, μη λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει. Το να τολμάμε τη σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους. Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα. To παν είναι πώς μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, πάντα που γεννάει τον πόνο ή τη χαρά μας.
Aς μην ξεχνάμε λοιπόν ότι: 1) κάθε ασθένεια είναι πάντα μια κραυγή για αγάπη 2) η ασθένεια αντανακλά τις πλευρές εκείνες του εαυτού που χρειάζεται να θεραπευτούν 3) η ουσιαστική θεραπεία έρχεται πάντα από μέσα 4) με την έλλειψη κατανόησης των πραγματικών αιτιών, υποχωρούµε στην θεώρηση ότι αυτό που µας κυβερνά είναι το τυχαίο. Όμως η εμφανιζόμενη ασθένεια, όχι µόνο δεν είναι κάποιος τυχαίος, µμυστηριώδης τιµωρός, αλλά η κορυφή του παγόβουνου που ειδοποιεί έγκαιρα για το τι ακριβώς συμβαίνει βαθιά µέσα µας. Είναι η ανακούφιση της ψυχής που βρίσκει τρόπο να επικοινωνήσει μαζί μας και να τραβήξει την προσοχή μας, εκφράζοντας τις ανάγκες της. Όποιο κι αν είναι το σύμπτωμα που εμφανίζεται στο σώμα είναι σίγουρα ένα μήνυμα από την ψυχή μας. Αν το ακούσουμε και ανταποκριθούμε ανάλογα τότε η ένταση του συμπτώματος θα μειωθεί ή θα υποχωρήσει εντελώς. Αν αρπάξουμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με την ψυχή μας, τότε πραγματικά ελευθερωνόμαστε από τη στασιμότητα της κατάστασης και προχωράμε σε μια πιο αρμονική και υγιή ζωή. Η συνειδητοποίηση αυτή και η εσωτερική έρευνα, µας μετατρέπει σε πρωταγωνιστές της ζωής µας για να ξαναβρούµε την ισορροπία της.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Λευκός Κρίνος στις Σαβ Απρ 18, 2015 6:02 pm, 5 φορές συνολικά