Φόρουμ
Παρακάτω αναφέρονται,δια στόματος Δανιήλ,Ενώχ,Ιεζεκιήλ,Αγίου Ιωάννη,μερικά από τα γνωστότερα αγγελικά οράματα του ύψιστου ουρανού που βρίσκεται ο θρόνος του Θεού.
Δανιήλ
Συνέχισα να παρατηρώ,μέχρις ότου τοποθετήθηκαν θρόνοι και κάθισε ο Προαιώνιος.Το ένδυμά Του ήταν λευκό σαν το χιόνι και η κόμη Του κεφαλιού Του σαν καθαρό μαλλί.Ο θρόνος Του ήταν από φλόγες φωτιάς και είχε πύρινους τροχούς.Από μπροστά Του ξεπηδούσε και κυλούσε ένα ποτάμι φωτιάς.Εκατομμύρια και δισεκατομμύρια όντα στέκονταν μπροστά Του έτοιμα να Τον υπηρετήσουν.
Ενώχ
Καθώς κοιτούσα,είδα εκεί έναν πανύψηλο θρόνο.Έμοιαζε φτιαγμένος σαν από κρύσταλλο,και οι τροχοί σαν λαμπεροί ήλιοι,και υπήρχε μια οπτασία των Χερουβείμ.Και από κάτω από το θρόνο έρεαν ποτάμια πύρινης φωτιάς και δεν μπορούσα να τις κοιτάξω.Και ο Παντοκράτωρ καθόταν εκεί,και το ένδυμά Του έλαμπε πιο πολύ από τον ήλιο και ήταν πιο λευκό από το χιόνι.Κανένας από τους αγγέλους δεν μπορούσε να εισέλθει και να αντικρύσει το πρόσωπό Του εξαιτίας της λαμπρότητας και της δόξας,και καμία σάρκα δεν μπορούσε να Τον αντικρίσει.Η πύρινη φωτιά Τον περιέβαλλε,και μια μεγάλη φωτιά στεκόταν μπροστά Του,και κανείς δεν μπορούσε να Τον πλησιάσει:δέκα χιλιάδες φορές δέκα χιλιάδες (στέκονταν) μπροστά Του.
Ιεζεκιήλ
...μέσα από τη φωτιά διέκρινα τέσσερα όντα που έμοιαζαν με άνθρωπο.Το καθένα τους είχε τέσσερα πρόσωπα και τέσσερα φτερά.Τα πόδια τους ήταν ίσια,ενώ τα πέλματά τους έμοιζαν με του μοσχαριού και σπινθηροβολούσαν (...) Εκτός από τα τέσσερα πρόσωπα και τα τέσσερα φτερά,καθένα από τα όντα αυτά είχε τέσσερα ανθρώπινα χέρια,ένα χέρι κάτω από κάθε φτερό.Τα ανοιγμένα φτερά τους συναντούσαν το ένα το άλλο στις άκρες καθώς κινούνταν,δεν άλλαζαν κατεύθυνση (...) Το κάθε ον είχε από μπροστά τη μορφή ανθρώπου,δεξιά τη μορφή λιονταριού,αριστερά τη μορφή βοδιού και πίσω τη μορφή αετού.Τα δύο από τα φτερά του καθενός ήταν ανοιγμένα προς τα πάνω και άγγιζαν τα φτερά του άλλου,ενώ τα άλλα δύο φτερά σκέπαζαν το σώμα τους...Ανάμεσά τους διακρινόταν μια λάμψη σαν από αναμέννα κάρβουνα ή σαν δαδιά που πηγαινοερχόταν.Η φωτιά πηγαινοερχόταν ανάμεσα στα όντα,ήταν εκτυφλωτική και από μέσα της πετάγονταν αστραπές.Τα όντα πηγαινοέρχτοναν και έτρεχαν σαν αστραπή.
Άγιος Ιωάννης
Αμέσως με συνεπήρε το Πνεύμα και είδα ένα θρόνο στον ουρανό και κάποιον να κάθεται στο θρόνο.Είχε θωριά που άστραφτε όπως ο ίασπης και ο σαρδόνυχας.Ένα φωτεινό ουράνιο τόξο που λαμπύριζε σαν σμαράγδι περικύκλωνε το θρόνο.Εικοσιτέσσερις άλλοι θρόνοι σχημάτιζαν έναν κύκλο γύρω από το θρόνο,σε αυτούς τους θρόνους κάθονταν οι εικοσιτέσσερις πρεσβύτεροι ντυμένοι με λευκά ενδύματα και με χρυσά στέμματα στα κεφάλια τους.Από το θρόνο έβγαιναν αστραπές και βροντές και μπροστά του έκαιγαν επτά λυχνίες,δηλαδή τα επτά πύρινα πνεύματα του Θεού.Μπροστά από το θρόνο απλωνόταν κάτι σαν θάλασσα από γυαλί,διαυγής σαν κρύσταλλο.Στο κέντρο γύρω από το θρόνο βρίσκονταν τέσσερα όντα που ήταν γεμάτα μάτια,μπροστά και πίσω.Το πρώτο ον έμοιαζε με λιοντάρι,το δεύτερο με βόδι,το τρίτο είχε όψη ανθρώπινη και το τέταρτο έμοιαζε με αετό που πετάει.Καθένα από τα τέσσερα όντα είχε έξι φτερούγες και όλα είχαν μάτια τριγύρω,ακόμα και κάτω από τα φτερά.Έλεγαν ακατάπαυστα μέρα και νύχτα "'Αγιος,άγιος,άγιος,είναι ο Κύριος,ο Θεός,ο Παντοκράτορας,εκείνος που αληθινά υπήρχε,υπάρχει και θα υπάρχει".Όταν τα τέσσερα όντα δοξολογούν,αινούν και αναπέμπουν ευχαριστία σε Εκείνον που κάθεται στο θρόνο και ζει αιώνια,οι εικοσιτέσσερις πρεσβύτεροι Τον προσκυνούν.Αποθέτουν τα στέμματά τους μπροστά στο θρόνο και λένε "Σ'εσένα ανήκει,Κύριε και Θεέ μας,η δοξολογία,ο αίνος και η δύναμη,γιατί εσύ δημιούργησες τα πάντα,το θέλημά Σου τούς έδωσε τη δύναμη και τη ζωή".
Δανιήλ
Συνέχισα να παρατηρώ,μέχρις ότου τοποθετήθηκαν θρόνοι και κάθισε ο Προαιώνιος.Το ένδυμά Του ήταν λευκό σαν το χιόνι και η κόμη Του κεφαλιού Του σαν καθαρό μαλλί.Ο θρόνος Του ήταν από φλόγες φωτιάς και είχε πύρινους τροχούς.Από μπροστά Του ξεπηδούσε και κυλούσε ένα ποτάμι φωτιάς.Εκατομμύρια και δισεκατομμύρια όντα στέκονταν μπροστά Του έτοιμα να Τον υπηρετήσουν.
Ενώχ
Καθώς κοιτούσα,είδα εκεί έναν πανύψηλο θρόνο.Έμοιαζε φτιαγμένος σαν από κρύσταλλο,και οι τροχοί σαν λαμπεροί ήλιοι,και υπήρχε μια οπτασία των Χερουβείμ.Και από κάτω από το θρόνο έρεαν ποτάμια πύρινης φωτιάς και δεν μπορούσα να τις κοιτάξω.Και ο Παντοκράτωρ καθόταν εκεί,και το ένδυμά Του έλαμπε πιο πολύ από τον ήλιο και ήταν πιο λευκό από το χιόνι.Κανένας από τους αγγέλους δεν μπορούσε να εισέλθει και να αντικρύσει το πρόσωπό Του εξαιτίας της λαμπρότητας και της δόξας,και καμία σάρκα δεν μπορούσε να Τον αντικρίσει.Η πύρινη φωτιά Τον περιέβαλλε,και μια μεγάλη φωτιά στεκόταν μπροστά Του,και κανείς δεν μπορούσε να Τον πλησιάσει:δέκα χιλιάδες φορές δέκα χιλιάδες (στέκονταν) μπροστά Του.
Ιεζεκιήλ
...μέσα από τη φωτιά διέκρινα τέσσερα όντα που έμοιαζαν με άνθρωπο.Το καθένα τους είχε τέσσερα πρόσωπα και τέσσερα φτερά.Τα πόδια τους ήταν ίσια,ενώ τα πέλματά τους έμοιζαν με του μοσχαριού και σπινθηροβολούσαν (...) Εκτός από τα τέσσερα πρόσωπα και τα τέσσερα φτερά,καθένα από τα όντα αυτά είχε τέσσερα ανθρώπινα χέρια,ένα χέρι κάτω από κάθε φτερό.Τα ανοιγμένα φτερά τους συναντούσαν το ένα το άλλο στις άκρες καθώς κινούνταν,δεν άλλαζαν κατεύθυνση (...) Το κάθε ον είχε από μπροστά τη μορφή ανθρώπου,δεξιά τη μορφή λιονταριού,αριστερά τη μορφή βοδιού και πίσω τη μορφή αετού.Τα δύο από τα φτερά του καθενός ήταν ανοιγμένα προς τα πάνω και άγγιζαν τα φτερά του άλλου,ενώ τα άλλα δύο φτερά σκέπαζαν το σώμα τους...Ανάμεσά τους διακρινόταν μια λάμψη σαν από αναμέννα κάρβουνα ή σαν δαδιά που πηγαινοερχόταν.Η φωτιά πηγαινοερχόταν ανάμεσα στα όντα,ήταν εκτυφλωτική και από μέσα της πετάγονταν αστραπές.Τα όντα πηγαινοέρχτοναν και έτρεχαν σαν αστραπή.
Άγιος Ιωάννης
Αμέσως με συνεπήρε το Πνεύμα και είδα ένα θρόνο στον ουρανό και κάποιον να κάθεται στο θρόνο.Είχε θωριά που άστραφτε όπως ο ίασπης και ο σαρδόνυχας.Ένα φωτεινό ουράνιο τόξο που λαμπύριζε σαν σμαράγδι περικύκλωνε το θρόνο.Εικοσιτέσσερις άλλοι θρόνοι σχημάτιζαν έναν κύκλο γύρω από το θρόνο,σε αυτούς τους θρόνους κάθονταν οι εικοσιτέσσερις πρεσβύτεροι ντυμένοι με λευκά ενδύματα και με χρυσά στέμματα στα κεφάλια τους.Από το θρόνο έβγαιναν αστραπές και βροντές και μπροστά του έκαιγαν επτά λυχνίες,δηλαδή τα επτά πύρινα πνεύματα του Θεού.Μπροστά από το θρόνο απλωνόταν κάτι σαν θάλασσα από γυαλί,διαυγής σαν κρύσταλλο.Στο κέντρο γύρω από το θρόνο βρίσκονταν τέσσερα όντα που ήταν γεμάτα μάτια,μπροστά και πίσω.Το πρώτο ον έμοιαζε με λιοντάρι,το δεύτερο με βόδι,το τρίτο είχε όψη ανθρώπινη και το τέταρτο έμοιαζε με αετό που πετάει.Καθένα από τα τέσσερα όντα είχε έξι φτερούγες και όλα είχαν μάτια τριγύρω,ακόμα και κάτω από τα φτερά.Έλεγαν ακατάπαυστα μέρα και νύχτα "'Αγιος,άγιος,άγιος,είναι ο Κύριος,ο Θεός,ο Παντοκράτορας,εκείνος που αληθινά υπήρχε,υπάρχει και θα υπάρχει".Όταν τα τέσσερα όντα δοξολογούν,αινούν και αναπέμπουν ευχαριστία σε Εκείνον που κάθεται στο θρόνο και ζει αιώνια,οι εικοσιτέσσερις πρεσβύτεροι Τον προσκυνούν.Αποθέτουν τα στέμματά τους μπροστά στο θρόνο και λένε "Σ'εσένα ανήκει,Κύριε και Θεέ μας,η δοξολογία,ο αίνος και η δύναμη,γιατί εσύ δημιούργησες τα πάντα,το θέλημά Σου τούς έδωσε τη δύναμη και τη ζωή".